Spelen met temperatuur

Ik heb jarenlang wijndemo’s gegeven in een supermarkt. Ik stond dan aan een vrolijke eikenhouten ton met glazen, verschillende wijnen en een goed verhaal dat paste bij het moment. Van tevoren kozen we de wijnen uit waarmee we gingen werken en daarvan bestelden we ruim bij de leverancier, zodat iedereen die de wijnen had geproefd flink kon inslaan. Diversiteit bij de keuze was altijd belangrijk, zodoende kon je ook nog wat verkopen als iemand de wijn niet lekker vond: ‘Je vindt dit niet lekker? Oh, nou dan moet je deze proberen! Wat een wereld van verschil hè…’

Op een dag ging het mis. De leverancier had per ongeluk maar één wijn geleverd. Een Piemontese rode wijn gemaakt van de veelzijdige druif barbera. Onhandig. Maar nog vervelender was, dat de levering flessen betrof met twee verschillende etiketten. De ene had een modern en fris etiket en de ander had een klassiek en oubollig etiket. Heel verwarrend voor de consument allemaal. 

De nieuwe keuze van de keizer

Om de mensen die in de supermarkt waren toch het idee te geven dat ze iets te kiezen hadden, besloot ik om dezelfde wijn – met de twee verschillende etiketten – op een andere temperatuur te serveren. De klassieke variant schonk ik gewoon op kamertemperatuur. De wijn met het moderne en frisse etiket koelde ik terug tot ongeveer 14 graden. 

Het gevolg was dat de gekoelde wijn anders ging smaken. Hoe koeler de wijn, hoe meer de fruitaroma’s naar voren komen en hoe minder je de alcohol en de tannines waarneemt. Denk maar aan het succes van Heineken Extra Cold. Het voelt als een eeuwigheid geleden, maar een ijskoud tapbiertje drink je nou eenmaal sneller weg door het verminderen van de alcoholwaarneming.  

Doe maar een doosje

Hoe werkte de demonstratie in de praktijk, vraag je je af? Ik vroeg aan mensen in de supermarkt welke rode wijn ze graag dronken. Ik gaf ze de keuze: wil je licht, fruitig en vrolijk? Of ga je voor stevig, donker en serieus? Kozen ze voor fruitig, dan schonk ik de gekoelde wijn. Wil je ook nog een stevige wijn proeven? Vroeg ik daarna. En vervolgens schonk ik de wijn op kamertemperatuur. Niemand had tijdens het proeven in de gaten dat het om dezelfde wijn ging. 

Soms zei iemand: ‘Oh nee. Dit is veel te licht voor mij.’ Dan pakte ik de ‘andere’ wijn erbij en zei: ‘Nou dan moet je deze hebben.’ – ‘Ja, dat is een stuk beter. Doe maar een doosje.’ Het leuke van deze truc is dat je er ook jezelf mee kan challengen. Want heb jij nog winterse wijnen in je wijnrek liggen, die eigenlijk deze lente toch wel echt gedronken moeten worden? Leg ze dan een half uurtje van tevoren in de koelkast. Je zal merken dat winters rood binnen een half uur verandert in een fruitige voorjaarswijn. 

Titelfoto: Bas Korpel

Meer over Bas

Bas Korpel (1978) is vinoloog, wijnschrijver en recensent. Hij woont op een steenworp afstand van het Vondelpark waar hij dagelijks zijn hond Max uitlaat. Bas is getrouwd en heeft drie kinderen. Hij is de schrijver van Burp the other wine book. Jaarlijks proeft hij honderden wijnen, onder andere voor De Grote Hamersma, waar hij een van de recensenten van is.