Goed Nieuws op Social Meda

Column

Getrooste boterhammen

Mijn dochters zijn 14 en 18 jaar en waarderen het logischerwijs niet altijd meer wanneer ik allerlei situaties uit hun leven ‘leen’ om over te schrijven. Bovendien worden hun uitspraken steeds diepzinniger, net als hun captions op Instagram. ‘Sometimes when i close my eyes, I see nothing.’ Of wat te denken van: ‘At the end of the day, it’s night.’ Wat een diepgang he?

Maar zonder flauwekul, vroeger kon ik naar aanleiding van één onbedoeld grappige opmerking al een hele column schrijven. Over Vaderdag bijvoorbeeld: ‘Papa, ik heb echt niets voor jou geknutseld op school. Het is geen peer en hij ligt niet onder het bed.’ Of het onvergetelijke: ‘Jaha, mama ik hoor je wel, maar ik luister gewoon niet!’ Of die keer dat ik bij de slager was en hij vroeg of mijn dochter een plakje worst wilde. Dat wilde ze wel. Waarop ik natuurlijk de vraag der vraag stelde: ‘En wat zeg je dan?’ Mijn dochter glimlachte breed; ‘Ik lust er nog wel een.’

Hiep hiep hoera

Gelukkig is mijn oudste aan het studeren voor docent en moest ze pas stage lopen. Op een dag was het beroependag waarop de kinderen van groep 4 geïnteresseerd aan mijn dochter, en de begeleidende docent van in de vijftig, vroegen wat zij later eigenlijk wilden worden.

Ze heeft ook een meisje in haar klas, dat last had van haar hiep hiep hoera’s, wat uiteindelijk haar armen bleken te zijn. Of toen mijn dochter voorstelde met de kinderen buiten bladeren te zoeken gaf een jongetje als antwoord dat hij liever dinosaurusbotten ging zoeken.


Barbie & G.I. Joe

Gelukkig heb ik ook vriendinnen met kleine kinderen om dit soort briljante uitspraken te gebruiken. Zo wil één schattig dochtertje (2,5) altijd graag getrooste boterhammetjes eten, in plaats van geroosterde. Een vriendin heeft haar handen vol aan een tweeling van vier. Met name de kleine dame is een echte diva. Ze speelt wel graag met haar tweelingbroertje. Zij met Barbie en hij met G.I Joe. Barbie kwam steeds in de problemen en G.I. Joe kwam haar steeds redden. Toen ik opperde of Barbie niet een keer G.I Joe kon redden gaf ze me een zwaar geïrriteerde zucht. ‘Uh, Barbie heeft haar hakken aan, hoor.’ Hetzelfde meisje gaf me, met rollende ogen, als antwoord op mijn vraag of ze haar had geknipt: ‘Nee, joh dat heeft de kapper gedaan.’ Waarop haar moeder een flinke slok van haar Sauvignon nam en tegen mij zei; ‘Ik ben er echt een beetje klaar mee. Dat constant oppassen op mijn moeders kleinkinderen.’

Photo by Ksenia Chernaya from Pexels

Deel dit bericht op Social Media


Vond je dit een leuk bericht? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!

Je ontvangt dan wekelijks jouw shot energie in je mailbox!

Continue Reading

Ik schreef volgens mijn moeder eerder dan ik praten kon. Ik schrijf ruim 18 jaar columns voor diverse doeleinden. Daarnaast ben ik oprichter en eindredacteur van de Feel Good Glossy Vita Magazine & HX Magazine. Ik heb in mei 2020 mijn eerste Kinderboek gepubliceerd: Stip. Over een verdrietig lieveheersbeestje met maar één stipje. Samen met mijn dochter Sira (13) heb ik mijn tweede Kinderboek Paul, de Slak gepubliceerd. Over een slakje dat zich nergens thuis voelt. Daarbovenop heb ik de twee liefste dochters van de wereld, drie schattigste hondjes die je ooit hebt gezien én de allerleukste man ooit aan de haak geslagen. Want sprookjes die schrijf je toch lekker zelf? ;)

Nog meer Column

To Top