De muziek van Mozart als medicijn

Nieuw onderzoek dat vorige week werd gepresenteerd op het 7e congres van de European Academy of Neurology (EAN), toont aan dat muziek van Mozart een anti-epileptisch effect heeft op de hersenen. En dit betekent een mogelijk nieuwe (en bovendien simpele) behandeling om epileptische aanvallen mee te voorkomen.

Mozart versus Hayden

Een team onder leiding van professor Ivan Rektor (van het Epilepsiecentrum in het Hospital St. Anne) en de CEITEC Masaryk Universiteit in Brno, Tsjechië, vergeleek de effecten van het luisteren naar Mozarts Sonate voor twee piano’s in D majeur (KV 448) met Haydns Symfonie nr. 94. Het effect op de hersenactiviteit werd gemeten door middel van elektroden die in de hersenen van epilepsiepatiënten waren geïmplanteerd.

Luisteren naar de Sonate van de beroemde 18e-eeuwse componist Mozart, leidde tot een vermindering van 32% van de epileptiforme ontladingen (ED’s). Dit zijn elektrische hersengolven die in verband worden gebracht met epilepsie en epileptische aanvallen.

“Tot onze verbazing waren er significante verschillen tussen de effecten van het luisteren naar Mozarts K448 en Haydns nr. 94″, aldus professor Rektor. “Luisteren naar Mozart leidde tot een afname van 32% in ED’s. Maar luisteren naar Haydns nr. 94 veroorzaakte een toename van 45%.“

Man versus vrouw

“In het tweede deel van onze studie wilden we het ‘Mozart-effect’ bij epilepsie verklaren“, vervolgde professor Rektor. Uit het onderzoek bleek dat mannen en vrouwen verschillend reageerden op de twee muziekstukken. Luisteren naar de muziek van Haydn leidde bij vrouwen tot onderdrukte epileptische ontladingen. Maar bij de mannen was er juist een toename van epileptische ontladingen. De akoestische eigenschappen – zoals het ritme, de dynamiek en de toon – lieten dus zien dat de akoestische eigenschappen van muziekcomposities een verschillend effect hebben op mannen en vrouwen.

Het effect van muziek op de hersenen

Onderzoekers hebben eerder de hypothese geopperd dat het Mozart-effect bij epilepsie verband hield met de emotionele effecten van muziek. Dit aangezien dopamine vrijkomt bij het luisteren naar muziek (dopamine is de belangrijkste neurotransmitter van het beloningssysteem in de hersenen). Toch is er geen direct bewijs van dit mechanisme.

“We ontdekten dat de vermindering van ED’s groter was in de laterale temporale kwab (het deel van de hersenen dat deelneemt aan het vertalen van akoestische signalen) in plaats van in het mesiotemporale limbische gebied, dat een belangrijke rol speelt in de emotionele reactie op muziek.“

“De effecten van het luisteren naar muziek op epilepsie kunnen dus niet worden verklaard door het effect van dopamine dat vrijkomt door het beloningssysteem“, legt professor Rektor uit. “Onze patiënten waren geen muziekkenners. Bovendien zeiden ze dat ze emotioneel onverschillig stonden tegenover de twee muziekstukken. Daarom was er geen reden om aan te nemen dat K448 meer plezier opriep dan nr. 94.”

Muziek als therapie

Experts zijn in ieder geval van mening dat de bevindingen van het onderzoek de weg kunnen effenen voor de ontwikkeling van geïndividualiseerde muziektherapieën om epileptische aanvallen in de toekomst te voorkomen en onder controle te houden. Zij pleiten voor meer onderzoek naar de effecten van muziek op de hersenen.

Hoe dan ook: Wolfgang Amadeus Mozart rocks! En dat vond Falco al in 1985:

Bron: EurekAlert

Titelfoto door Marius Masalar – Unsplash