Goed Nieuws op Social Meda

Leef

Mooie liefde – Mirjam en Koen

We groeiden samen op. Omdat we tegenover elkaar woonden en onze ouders goed bevriend waren, was het vanzelfsprekend dat we elkaar veel zagen. Alle weekenden brachten we samen door, we aten en logeerden bij elkaar en waren elkaars beste vriend. We zaten niet op dezelfde school, maar na school zochten we elkaar direct weer op. Natuurlijk kwam er ook wel eens iemand anders mee, maar zij was mijn beste vriend.

Zonder mij

Toen haar moeder ziek werd, woonde ze praktisch bij ons. Mijn ouders zeiden dat we als broer en zus waren, maar dat voelde nooit zo. Toen Mirjam 14 was overleed haar moeder en toen Mirjam weer thuis ging slapen, veranderde ze. Misschien schaamde ze zich, ik had haar op haar kwetsbaarst gezien. Ze werd harder, afstandelijker en liet me niet meer toe. Ze ging zich anders kleden, kreeg een andere vriendenkring waar ik niet bij hoorde. Haar vader kwam wel eens vragen of ik wist hoe het met haar ging, maar ze duwde al haar bekenden van zich af en ging op stap met haar nieuwe vriendinnen.

Mara

Tijdens onze studententijd woonden we allebei in Amsterdam. Niet dicht bij elkaar, we zagen elkaar maar zelden. Ik bleef wel nieuwsgierig naar haar, maar ze was afwezig. Tot ze in verwachting bleek. Van een vaste relatie was geen sprake, maar de baby kwam. Een dochter. Ik hoorde via mijn moeder soms dat het goed met ze ging, met Mirjam en Mara. Op de vijftigste verjaardag van Mirjams vader ontmoette ik Mara voor het eerst. Een evenbeeld van haar moeder als klein meisje. Toen Mirjam me aankeek ging ik direct weer voor de bijl, eigenlijk was het nooit anders geweest. Tegen het eind van de avond raapte ik al mijn moed bij elkaar en vroeg haar mee uit.

Vertrouwd en onwennig

Het voelde onwennig in het begin. We kenden elkaar zo goed, maar tegelijkertijd hadden we een heel stuk van elkaars leven gemist. We pikten de draad op en begonnen tegelijkertijd volledig opnieuw. De diepgewortelde liefde was nooit weg geweest, voor ons allebei. We zijn het voor elkaar. We zijn er voor elkaar, op ons best en op ons slechtst. Ik kende haar moeder, ik ken haar en ik ken haar dochter. Onze dochter. Ze zijn mijn familie, voor altijd. 

Dorien schrijft wekelijks over de liefde. Verrassende liefde, schurende liefde, liefde op afstand, maar vooral mooie liefde. Elke week beschrijft ze een nieuwe liefde.

Bron hoofdfoto: Unsplash Henry Lai – uit privacy overwegingen is gekozen voor een foto van een ander koppel

Deel dit bericht op Social Media


Vond je dit een leuk bericht? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!

Je ontvangt dan wekelijks jouw shot energie in je mailbox!

Continue Reading

‘Als ik de baas zou zijn van het journaal, dan werd meteen het nieuws een heel stuk positiever. De hele wereld werd meteen een beetje liever, want ik negeerde alle narigheid totaal.’ De kinderen die dit zongen waren zo gek nog niet. En hoewel je de narigheid op volwassen leeftijd gewoonweg niet kan negeren, probeer ik in alles de positieve kant te zien. Of de grappige, die is er vaak ook. In Hilversum woon ik tussen de mooiste natuur in een fijn huis. Met mijn man, mijn drie kinderen en onze kat (what were we thinking!) woon ik in de grootste chaos. Met mijn laptop werk ik waar en wanneer ik wil aan mijn column, mijn boek en mijn teksten. En als er tijd over is, tja dan zal ik jullie laten weten wat ik ga doen.

Nog meer Leef

To Top