Mooie liefde – Bart en Susan

Toen we elkaar leerden kennen, was hij de eigenaar van een goedlopende horecazaak. Met een mooie auto, veel vrienden en vlotte babbel zagen mijn vriendinnen hem als een vangst. Ik vond dat ook, uiteraard, ik was tot over mijn oren.

Overladen met cadeaus

In ons eerste jaar samen vlogen we elke maand naar een andere Europese stad. De nieuwe horeca bekijken, ideeën opdoen en lekker samen zijn. Ik werd overladen met aandacht en cadeaus. We kregen al snel twee kindjes, lief en schattig en zonder al te veel problemen veranderden zij in peuters en kleuters. Ik schroefde mijn baan terug naar twee dagen per week, verder zorgde ik voor onze kinderen en voor Bart. Het ontbrak ons aan niks.

Een luxepaardje

Mijn familie en vrienden maakten wel eens opmerkingen over onze luxepositie. Het waaide ons allemaal maar aan en vooral ik was een luxepaardje. ‘Ik begrijp wel waarom je bij hem bent,’ hoorde ik van een vriendin. Hoewel ik me aanvankelijk nog verdedigde, heb ik dat op een gegeven moment opgegeven. Hij wist waarom ik van hem hield, dat was alles dat telde.

Zwaar voor de kiezen

Tot vorig jaar maart het coronavirus ons enorm hard raakte. Van de ene op de andere dag viel ons voornaamste inkomen weg en moesten we alles op alles zetten om de eindjes aan elkaar te knopen. Natuurlijk hadden we een spaarpotje. Maar met hoge lasten, zowel zakelijk als privé, ging dat er snel doorheen. Van een enorm comfortabele financiële positie, kregen we het ineens zwaar voor de kiezen. Bart zat thuis met de kinderen, ik werkte alle uren die ik kon krijgen. De auto’s werden verkocht, onze levensstijl werd aangepast. Geen nieuwe kleding, geen luxe. Het werd anders. Niet erg, maar wel wennen.

Het is er allemaal nog

Weer maakten vrienden opmerkingen over onze positie. Of we dit aankonden, daar werd wel eens aan getwijfeld. Maar Bart en ik twijfelden geen moment. Zijn auto en zijn zaak zijn voor mij altijd slechts een auto en een zaak geweest. De cadeaus waren leuk, maar vrij onbelangrijk. Zijn vriendelijke karakter, zijn humor en zijn doorzettingsvermogen waren de eigenschappen waarvoor ik viel. En die zijn er nog. Sterker nog, door zijn kracht staat de zaak nog. Helaas heeft het grootste deel van het personeel een andere betrekking gevonden en is het met alle maatregelen in de horeca nog steeds erg lastig om je hoofd boven water te houden. Maar we doen samen de bediening op een zonnige zaterdagmiddag en we vallen in elkaars armen in slaap. We zijn er nog, samen en sterker dan ooit.

Dorien schrijft wekelijks over de liefde. Verrassende liefde, schurende liefde, liefde op afstand, maar vooral mooie liefde. Elke week beschrijft ze een nieuwe liefde. Wil je vorige nieuwe liefdes teruglezen? Kijk dan hier.

Namen uit dit verhaal zijn wegens privacyredenen aangepast. Bron hoofdfoto: Unsplash – Khamkeo Vilaysing